Waarom Drinken We En Hoe Zal Het Aflopen

2023 Auteur: Abraham Higgins | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-07-31 03:46

Waarom drinken we en hoe zal het aflopen

Op welk punt wordt een glas wijn 's avonds een echte verslaving? Hoe kan je een geliefde helpen terug te keren naar het normale leven en niet te vervallen in wederzijdse afhankelijkheid van een alcoholist? Wat dwingt ons om de fles keer op keer te openen? Educatief programma van de plaatsvervangend hoofdarts van het anti-alcoholcentrum Medlux in Maryino Petr Ivanov.

Foto: Photographee.eu/Shutterstock /

{# vrez.59448}

Hoe je alcoholist wordt

Er zijn veel redenen voor de ontwikkeling van acute alcoholafhankelijkheid, maar er zijn drie karakteristieke factoren die bijdragen aan het ontstaan van de ziekte. Hoe vreemd het ook klinkt, de eerste en belangrijkste reden is het gebruik van alcohol in welke hoeveelheid dan ook. Zelfs iemand die maar een paar keer per maand vrienden ontmoet voor een glas bier, kan een gijzelaar worden van de ziekte, in tegenstelling tot iemand die helemaal niet drinkt. Het feit is dat bijna iedereen zich in een staat van dronkenschap sterk, mooi en succesvol voelt, en de problemen en problemen van het leven verdwijnen naar de achtergrond en worden onbeduidend.

Dit wordt verklaard door het feit dat alcohol op een zeer duidelijke manier ons zenuwstelsel beïnvloedt: door zuurstofgebrek neemt de drempel voor het ontstaan van positieve emoties af, wat euforie veroorzaakt. Bovendien blokkeert remming van het werk van de hersenschors reflexen en verdooft het gevoel van angst, en de verhoogde circulatie van norepinefrine inspireert een persoon met een gevoel van almacht, verhoogt het libido en veroorzaakt het verlangen om iets "heroïsch" te doen. Het is de zoektocht naar deze toestand die ervoor zorgt dat iemand keer op keer op zoek gaat naar een manier om ernaar terug te keren - dat wil zeggen, om nog een keer te drinken.

De tweede reden is eenzaamheid. Zoals de resultaten van talrijke onderzoeken aantonen, noemt de overgrote meerderheid van degenen die verslaafd zijn aan alcohol een gevoel van totale eenzaamheid. Bovendien leidden velen van hen een absoluut normaal, sociaal actief leven, hadden ze een gezin en een vaste baan. Maar tegelijkertijd beseften ze dat ze alleen werden gelaten met hun emoties en problemen en dat er niemand was met wie ze konden delen, die het zou begrijpen en niet zou veroordelen. Een persoon vindt zo'n gesprekspartner in een fles, eerst duur en van hoge kwaliteit, en dan op zijn minst een soort alcohol.

De derde reden is het niets doen van familieleden. Veel alcoholisten zouden genezen kunnen worden als hun gezinsleden op tijd aan de bel trekken. Maar volgens de statistieken begint slechts de helft van de families van alcoholisten onmiddellijk te handelen. De anderen doen niets en laten de situatie te ver gaan. In de regel lijkt het hen dat de hoeveelheid alcohol die door een persoon wordt geconsumeerd binnen de "norm" valt, of zij achten het niet mogelijk om het leven van een volwassene te verstoren. Velen geloven dat de beloften van de patiënt om te stoppen met drinken en terug te keren naar het normale leven, ze willen de patiënt niet beledigen met vermoedens van alcoholafhankelijkheid. Bij dergelijke twijfels en zelfbedrog gaat een lange tijd voorbij en de patiënt stort zich meer en meer in zijn verslaving, waarbij hij geleidelijk van de eerste fase van alcoholisme naar de laatste gaat.

Stadia van alcoholisme

Het beginstadium van alcoholisme kan gemakkelijk worden verward met een moeilijke levensperiode van een persoon, wanneer het hem lijkt dat hij de steun van alcohol nodig heeft, alleen om de problemen die hem zijn overkomen het hoofd te bieden. Tegelijkertijd drinkt hij steeds meer, de hoeveelheid alcohol die een persoon tegelijk kan drinken, neemt ook merkbaar toe (een toename van 3-10 keer is een zeer alarmerend teken). Alcoholtolerantie verbetert, de volgende ochtend na het plengoffer voelt een persoon geen ongemak: dus in de eerste fase breekt een persoon de afweermechanismen van het lichaam. Hij heeft misschien het gevoel dat hij alcohol nodig heeft om productief te zijn, met vrienden om te gaan of onaangename taken uit te voeren. En de gezondheidstoestand na inname van een dosis alcohol wordt beter.

In de tweede fase van verslavingsontwikkeling de patiënt houdt zijn verlangen naar alcohol niet langer onder controle. Als hij in de eerste fase gewoon niet kon stoppen en begon te drinken, dan is in de tweede fase het verlangen naar alcohol onweerstaanbaar. Het verlangen naar alcohol hangt niet af van de situatie en vereist geen logische rechtvaardiging - om op te vrolijken, het werk te doen, te ontspannen, een moeilijk gesprek te doorstaan. Het dilemma "drinken - niet drinken" doet zich in principe niet voor. Het kalmerende effect van alcohol verdwijnt en maakt plaats voor een stimulerend effect. Naleving en plezier gaan niet langer samen met het feest - agressie en irritatie komen in hun plaats. Goed gezelschap is niet meer nodig, integendeel, in de tweede fase zoekt de alcoholist drinkende metgezellen voor wie hij zich niet hoeft te schamen. De hoeveelheid alcohol, die aan het einde van de eerste fase zijn maximum heeft bereikt, neemt niet meer toe - daarom wordt de tweede fase door experts vaak de fase van stabiele tolerantie genoemd.

De derde fase van alcoholisme,waarin afhankelijkheid een persoon volledig beheerst en zijn persoonlijkheid en fysiologie verandert, noemen artsen de laatste. Er is een volledig verlies van situationele controle, persoonlijkheidsdegradatie en onomkeerbare fysiologische veranderingen. De alcoholist verliest de emotionele band met familie en vrienden, verliest oriëntatie in tijd, ruimte en samenleving en kan zijn eigen leven niet meer beheren. Hij verandert in een persoon die de mensen om hem heen niet kennen - onbeleefd, agressief, harteloos. Veel fysiologische veranderingen die zich hebben voorgedaan onder invloed van alcohol zijn al onomkeerbaar. Lichamelijke uitputting, verminderde functies van de lever, nieren, hart en bloedvaten, stoornissen in de hersenen en psychische stoornissen kunnen leiden tot de meest voorkomende complicatie van chronisch alcoholisme - "delirium tremens" of alcoholisch delirium (vertroebeling van het bewustzijn).

Is het mogelijk om te genezen

De ziekte kan het beste in de eerste fase worden behandeld. Specialisten in de behandeling van alcoholverslaving zijn tegenwoordig in staat pijnlijke hunkering naar alcohol te verlichten. En milde ondersteunende therapie en gesprekken met een psychotherapeut maken het verlaten van de verslaving zo kalm mogelijk.

In de tweede fase zal de behandeling veel moeilijker zijn. Op dit moment ontwikkelt de alcoholist ontwenningsverschijnselen, wat hem ertoe aanzet om de volgende ochtend de onaangename kater-symptomen te verlichten met een nieuwe dosis. Verslaving wordt dus cyclisch en veroorzaakt eetbuien. In dit stadium moet u eerst de eetbui stoppen en vervolgens de patiënt intolerantie voor alcohol toedienen. Daarna zijn intramurale ondersteunende therapie en het werk van een psychotherapeut vereist, die de patiënt helpen om te gaan met ontwenningsverschijnselen en weerstand bieden aan een terugkeer naar de verslaving.

In de derde fase is alcoholisme ongeneeslijk; het is alleen mogelijk om de toestand van de patiënt te verlichten. Narcologen kunnen drankmisbruik behandelen en ondersteunende therapie bieden om geleidelijk falende organen te helpen. Alcoholisten in de derde fase van de ziekte stoppen in de regel niet met drinken tot het einde van hun leven.

Daarom, als je ziet hoe een geliefde zichzelf dag in dag uit doodt, is het belangrijkste dat je geen tijd verspilt. Zet twijfels opzij, voer geen zielenbesparende gesprekken en luister niet naar loze beloften. Het enige dat u kunt doen, is een specialist in alcoholverslaving raadplegen. Maar helaas wordt het probleem vaak verergerd door het feit dat de familieleden van de alcoholist ook afhankelijk worden - niet alleen van alcohol, maar ook van hemzelf. Deze toestand wordt "codependency" genoemd - de concentratie van het hele gezinsleven rond de alcoholafhankelijkheid van een van zijn leden.

Waarom codependency gevaarlijk is

Codependentie ontwikkelt zich vrij vaak, omdat het erg moeilijk is voor een persoon om de situatie van buitenaf te bekijken en emoties uit te schakelen. wees er gewoon voor het geval je iets nodig hebt. Dit wordt een "slechte dienst" genoemd: in een dergelijke situatie ontwikkelt de drinker uiteindelijk het vertrouwen dat hij alles goed doet en absoluut nergens schuldig aan is.

Het kan moeilijk zijn om te erkennen dat niet alleen een dierbare, maar ook u zich in deze vicieuze cirkel bevindt. Verschillende borden duiden op dit probleem. Als je bijvoorbeeld door alcoholisme van een van de gezinsleden iets bekends uit je leven hebt uitgesloten ('we kunnen geen gasten ontvangen - onze vader drinkt', 'ik heb geen tijd om mijn vrienden te ontmoeten - ik moet thuis zijn om hem onder controle te houden'). En ze namen ook de oplossing op zich van alle alledaagse problemen van de alcoholist, door hem alle dagelijkse plichten af te schaffen. Een familielid dat zich heeft toegelegd op de zorg voor een alcoholist, sympathiseert niet alleen met hem, maar neemt ook vaak de schuld op zich voor zijn inzinkingen en eetbuien. En het ergste is dat hij het bestaan van een probleem dat moet worden opgelost niet erkent. Het codependente familielid vindt steeds meer excuses voor de volgende storingen en knijpt een oogje dicht voor de voor de hand liggende vernietiging,welk alcoholisme van een van de gezinsleden alle gezinsleden met zich meebrengt.

En hoe je met haar om moet gaan

Allereerst moet, net als in het geval van alcoholverslaving, het bestaan van een probleem worden erkend. Beantwoord dan enkele moeilijke vragen: ben je klaar om je leven en dat van je kinderen op te offeren voor de afhankelijkheid van iemand anders van alcohol, of wil je dat hij een nieuw leven begint? Voel het verschil tussen jezelf en de alcoholist, accepteer het idee dat je twee verschillende mensen bent, en dat je niet voor beide verantwoordelijk moet zijn, je bent alleen verantwoordelijk voor jezelf. Denk na over uw eigen behoeften: hoe lang geleden heeft u iets voor uzelf gedaan. Denk aan andere mensen - uw kinderen, ouders, vrienden en collega's - die u lange tijd niet meer belangrijk vond. Bezoek een psychotherapeut - codependency is niet zo eenvoudig zelf te overwinnen, en soms is de hulp van een specialist gewoon nodig. En zorg natuurlijk voor de behandeling van de alcoholist. Als je eenmaal de kracht voelt om met je verslaving om te gaan, pak dan de oorzaak aan.