Deficiëntie Oncologie

2023 Auteur: Abraham Higgins | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-07-31 03:46

Tegen de zomer zou Rusland een nationaal programma voor kankerbestrijding moeten hebben. Het document zal worden samengesteld op basis van regionale voorstellen en ervaringen met een “gemeenschappelijke noemer”. En, zoals de oncologen hopen, zal het helpen om de huidige catastrofale situatie in de industrie te keren. Het is waar dat het "nationale reddingsplan" alleen werkt als het financieel wordt ondersteund.

Het nationale programma voor de strijd tegen kanker, waar deskundigen al jaren over praten, zou tegen de zomer in Rusland moeten verschijnen. Het document zal worden samengesteld op basis van regionale voorstellen met een gemeenschappelijke noemer en bestaande ervaring. En, zoals de oncologen hopen, zal het helpen om de huidige catastrofale situatie in de industrie te keren. Het is waar dat het "plan van nationale redding" alleen werkt als het financieel wordt ondersteund.

{# vrez.59446}

Kankerprogramma als garantie voor de veiligheid van het land

Volgens deskundigen is de kankerzorg in ons land tegenwoordig niet systemisch. Ondertussen bestaat er niet alleen in de landen van de Europese Unie, maar ook in Wit-Rusland en Kazachstan een permanent oncologisch programma, waarvan de oprichting Rusland nog steeds nadert. "Tegenwoordig is er in het land geen begrip van wat oncologie is, en waarom het een topprioriteit zou moeten worden", zei de belangrijkste oncoloog van het ministerie van Volksgezondheid, directeur van het FSBI Russian Cancer Research Center. N. N. Blokhin”(RCRC) Mikhail Davydov tijdens het tiende forum van de beweging tegen kanker. "Dit is een gigantische multidisciplinaire discipline en moet zo worden beschouwd, niet in combinatie met andere ziekten." Het is op deze weg die het Westen heeft gekozen: het Europees Bureau voor de studie van kanker is opgericht en internationale instellingen die het probleem systematisch bestuderen, werken.

Bovendien maakt de gezondheidszorg volgens de hoofdoncoloog deel uit van het beveiligingssysteem van het land. Daarom moet het ideologisch en structureel uniform zijn op het hele grondgebied van Rusland. "Maar we hebben de verantwoordelijkheid voor de gezondheidszorg in de regio's", zegt Davydov. - De hoofdcentra, ontworpen om methodologische begeleiding te bieden, zijn nogal willekeurig, want degene die het geld betaalt, bepaalt de melodie. Vanaf hier kregen we eerste, tweede en wie weet welke andere klasse gezondheidszorg. De wet inzake de bevoegdheidsafbakening tussen het centrum en de regio's mag geen betrekking hebben op de geneeskunde, net zoals deze niet op defensie zou moeten gelden. Stel je voor dat de verantwoordelijkheid voor de gevechtseffectiviteit van de militaire eenheden van het land bij de gouverneurs zou worden gelegd. '

“De problemen van oncologie in de regio's zijn bekend: patiënten moeten maanden wachten, ze krijgen nauwelijks radiologische hulp. Soms is de apparatuur inactief, zijn er niet genoeg oncologen, radiologen en, belangrijker nog, er is geen controle over de behandeling ', zei de belangrijkste freelance oncoloog van het Noordwestelijke Federale District, directeur van het N. N. Petrov Alexey Belyaev.

{# vrez.59444}

Volgens Davydov moet het Russische kankerbestrijdingsplan, waaraan de Russische Vereniging van Oncologen momenteel werkt, overheidsprogramma's en particuliere projecten combineren en een verticale managementstructuur opzetten voor de oncologische dienst van het land. En het zal gebaseerd zijn op regionale programma's voor de verstrekking van kankerzorg en analyse van de financiële en organisatorische mogelijkheden van de regio's. Het nationale programma zal gebieden omvatten als het verhogen van de alertheid van artsen van alle specialismen, het verzekeren van een vroege diagnose, het versterken van de materiële en technische basis van de oncologische dienst, het organiseren van palliatieve zorg en het volledig en op tijd verstrekken van medicijnen aan patiënten. De horizon van het antikankerprogramma zou minstens 10 jaar moeten zijn, zegt Davydov: "Dit is een mijlpaal op de lange termijn, het kan niet in één keer worden opgelost."

Achter de hele planeet

Ondertussen is het sterftecijfer door kwaadaardige tumoren in Rusland een van de hoogste ter wereld. Op het Forum werden opnieuw droevige oncologische statistieken gepresenteerd. Elk jaar worden in het land ongeveer 500 duizend mensen ziek. Bij ongeveer de helft van hen wordt kanker ontdekt in een laat, derde of vierde stadium, zodat ongeveer 300 duizend patiënten overlijden. Ongeveer 100 duizend patiënten sterven binnen een jaar na diagnose. Dit is een van de slechtste tarieven ter wereld. In ontwikkelde landen is de incidentie van kanker hoger. In de VS is het bijvoorbeeld twee keer zoveel als in Rusland. Maar het sterftecijfer is twee keer zo laag. De verklaring is eenvoudig: hier wordt een groter aantal gevallen in de vroege stadia ontdekt en wordt de therapie op tijd, volledig en met behulp van moderne medicijnen uitgevoerd.

Volgens deskundigen zouden Russen minder vaak aan kanker kunnen overlijden, maar het diagnostische systeem in Rusland is verre van perfect, en de bevolking en zelfs medische hulpverleners zijn buitengewoon slecht geïnformeerd over moderne methoden om kanker te voorkomen. De staat komt zijn verplichtingen niet na om drie miljoen Russische kankerpatiënten te behandelen die geen geld voor medicijnen hebben, en om andere burgers vroegtijdig te diagnosticeren - er is geen enkel screeningprogramma in het land. En de industrie zelf is rampzalig ondergefinancierd.

Tekort aan fondsen

De gemiddelde kosten van het verplichte ziektekostenverzekeringsfonds voor één kankerpatiënt bedragen ongeveer 750 duizend roebel. Tegelijkertijd is het niet ongebruikelijk dat kankercentra 100 duizend roebel per quotum ontvangen voor de behandeling van een patiënt en 1,5 miljoen uitgeven, die ze zelf moeten vinden. De quota voor één ziek kind zijn extreem klein: 129-137 duizend roebel, daarom is de steun van liefdadigheidsinstellingen zo belangrijk voor medische centra. Niet alleen oncologische dispensaria in achtergebleven streken van het land kampen met een tekort aan fondsen, maar ook aan toonaangevende federale centra. Dus het Russische Oncologiecentrum. N. N. Blokhin wordt gefinancierd door de staat slechts een derde van de werkelijke behoeften.

De kosten van medicijnen zijn in Rusland twee keer lager dan in Polen en zeven keer lager dan in Duitsland. Vanwege het gebrek aan financiering krijgt ongeveer tweederde van de kankerpatiënten geen adequate chemotherapie en krijgt driekwart een adequate bestralingsbehandeling. Kankerpatiënten kopen elk derde pakket kankermedicijnen op eigen kosten. Wat betreft de gerichte antikankermedicijnen die gericht zijn op tumorcellen en de omliggende weefsels niet aantasten, krijgt slechts 2-5% van degenen die het nodig hebben, deze. Bovendien leidt besparing op speciale apparatuur en reagentia tot behandelingsfouten: artsen kunnen niet het hele histochemische spectrum van de tumor zien en kunnen medicijnen voorschrijven die niet effectief zijn voor de patiënt.

Volgens de Russische Oncologenvereniging zijn 435 miljard roebel nodig om alle kankerpatiënten in Rusland van de nodige medicijnen te voorzien - dit is 10 keer meer dan momenteel wordt toegewezen.

“Russische doktoren kunnen en doen veel. Maar het is erg moeilijk om deze kansen te creëren zonder alomvattende en alomvattende overheidssteun”, zegt Dmitry Borisov, vice-voorzitter van de raad van bestuur van de Vereniging van Oncologen van de Russische Federatie.

{# vrez.59445}

Personeelstekort

Bovendien moeten deze investeringen alomvattend zijn, inclusief investeringen in personeelstraining - geavanceerde technologieën vereisen een hoge professionaliteit, legde Borisov uit. Op het Forum, gehouden onder de slogan "Oncologie - de ultieme mogelijkheden", toonden de federale centra hun fantastische prestaties zonder overdrijving. En hoe vreselijker wat er aan de periferie gebeurt.

Tegenwoordig kan elke multidisciplinaire kliniek kankerpatiënten behandelen, aldus experts. In de regio's worden vaak gewone ziekenhuizen voor hun behandeling genomen, omdat in dit geval de medische instelling aanzienlijke bedragen aan verplichte medische verzekering ontvangt. Maar dergelijke hulp buiten gespecialiseerde instellingen, waar het mogelijk is om complexe en gecombineerde behandelingen uit te voeren, leidt tot een schending van normen en dus tot het optreden van terugvallen. Om nog maar te zwijgen van het analfabetisme van de "eerstelijns" -specialisten - de tekortkomingen van inadequate chirurgie worden "niet gedicht" door daaropvolgende chemotherapie. Dit is ook de reden waarom de Vereniging van Oncologen aandringt op de creatie van een verticale beheersstructuur voor het kankerzorgsysteem, met een beroep op de regionale en federale instellingen en dispensaria in deze regio.

"We hebben klinische richtlijnen ontwikkeld, ze worden voorgelegd aan het ministerie van Volksgezondheid, ze worden gerepliceerd in de regio's, maar een ander ding is dat ze niet overal worden geïmplementeerd", zegt Davydov. Volgens hem is vandaag het niveau van hoge chirurgie beschikbaar voor eenheden. En het punt is niet de tekortkomingen van getalenteerde artsen, maar het ontbreken van een trainingssysteem. “In ons centrum voeren dertigjarige chirurgen speels in twee uur de meest complexe operaties uit, die, toen we ze net begonnen te ontwikkelen, tien uur duurden”, zei Davydov. - Waarom? Omdat ze goed zijn opgeleid en de techniek klaar hebben staan. Er staat vandaag al veel op de stream. Maar hiervoor is het noodzakelijk om regionale artsen op te leiden om de mogelijkheid aan te tonen om de meest complexe operatie in hun omstandigheden uit te voeren. Er zijn voortdurend nieuwe technologieën in opkomst. En ze moeten op mensen worden overgebracht om vertrouwen te wekken in het vermogen om die problemen op te lossendie ze nog nooit eerder hebben benaderd."