Snel Nieuwjaar

2023 Auteur: Abraham Higgins | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-07-31 03:46

Terwijl mensen enthousiast de vijf minuten durende bijeenkomst van de president volgen en hun glas mousserende wijn heffen, rijden honderden ambulanceteams door het hele land over lege, besneeuwde wegen om de volgende oproep te halen. En daar worden ze niet geholpen om zware patiënten te dragen, ze zijn onbeleefd en gestuurd - dit is hun taak.

Op oudejaarsavond slapen potentiële patiënten niet, misbruiken ze geen alcohol, laten ze vuurwerk ontploffen en verliezen ze over het algemeen hun waakzaamheid. Dit is een bijzondere tijd voor ambulancepersoneel. Nieuwjaarsdienst betekent een hectische verschuiving.

De basis van alle oproepen is nog steeds routine: acute luchtweginfecties, acute respiratoire virale infecties, hoge bloeddruk. Maar ook op vakantie nemen blessures sterk toe. Mensen drinken en gaan dan bergafwaarts. Voetzoekers worden opgeblazen en branden aan handen en gezicht. Bovendien neemt het aantal zelfmoorden in deze periode sterk toe. In het Westen verrekenen mensen de rekeningen met Kerstmis, en hier met Nieuwjaar. De verwachting van een wonder weegt zo veel op sommigen dat ze het niet kunnen uitstaan, depressief worden en besluiten er een einde aan te maken.

"Mensen vervelen zich, dus beginnen ze in hun aderen te snijden, zichzelf op te hangen", zegt verpleegster Irina van Novokuznetsk. - Dit jaar hebben mijn partner en ik hem leeggepompt. De tabletten werden ingeslikt. Hij is zesentwintig, een maand geleden heeft hij het uitgemaakt met zijn vriendin en besloot hij haar zo'n geschenk te geven. Neem je eigen leven. Eerst dronk ik de pillen, en toen ik ziek werd, werd ik bang en belde ik zelf de ambulance. We kwamen aan en wasten zijn maag. Maar we hoorden nog steeds geen dankbaarheid. De ambulance wordt zelden bedankt. Ze worden steeds meer moeder.

Een van de grootste problemen van ambulanceartsen is dat mensen niet nadenken voordat ze hen bellen. Je moet komen met een lage temperatuur of een banale ARI. In plaats van naar een dokter te gaan, bellen ze 03 en vragen je wat je moet behandelen.

"Temperaturen van 37 en 38 zijn niet voor de ambulance, maar voor de polikliniek", vervolgt Irina. - We verspillen kostbare tijd aan dergelijke uitdagingen. Kleine snijwonden, schaafwonden die alleen behandeld moeten worden met peroxide en afgedicht met een pleister. Ondertussen hebben veel mensen met beroertes en hartaanvallen hulp nodig. Meerdere keren gebeurde het dat we vanwege temperatuuroproepen geen tijd hadden om iemand met een beroerte te zien. Of mensen zien bijvoorbeeld een slapende dakloze en bellen een ambulance zonder de situatie te begrijpen. En als we aankomen, sturen ze ons in platte tekst. Na zo'n uitdaging moeten we opstaan voor sanitaire voorzieningen en er nog een half uur aan besteden, hoewel we in die tijd echte voordelen voor anderen kunnen opleveren."

Sanitaire behandeling is het wassen en desinfecteren van machines en apparatuur, kwarten en luchten. De hele procedure duurt veertig minuten, wat voor sommigen de laatste kan zijn.

"De meeste ambulancemedewerkers ontmoeten het nieuwe jaar in de auto, tijdens een oproep", zegt Alexander, een paramedicus uit de regio Moskou. - Ik heb hem ontmoet, net als iedereen. Om 23.50 uur kregen we gratis telefoontje, stapten in de auto en nu is het nieuwjaar. Ik schonk een glas cola in om de president te feliciteren en keek toen naar het vuurwerk en de saluutschoten die buiten het raam werden gelanceerd. In principe verandert de aard van de oproepen tijdens de vakantie niet. Het is nog steeds hoge koorts bij kinderen vanwege de epidemie van het griepvirus in het verleden. Ze worden echter toegevoegd aan de uitdagingen die verband houden met de gevolgen van alcoholgebruik. Verergering van chronische pancreatitis, gastritis en dronken gevechten met steken."

Als de brigade naar een mogelijke plaats delict wordt geroepen, vertrekt een politie-eenheid parallel. Vaker komt het signaal van lijn 112 en is de politie al ter plaatse als de ambulance arriveert. Als de doktoren eerder arriveren, wachten ze op de wetshandhavers. Het is gevaarlijk om zelf zo'n huis binnen te gaan: de ambulancebrigade heeft geen middelen tot zelfverdediging.

"Ik had zo'n uitdaging op 4 januari", vervolgt Alexander. “Toen we ter plaatse kwamen, was de politie er al. Aanvankelijk belde een meisje van twaalf jaar de reddingsdienst. Ze zei dat vader moeder met een mes had neergestoken. Maar toen de politie arriveerde, zei de vrouw dat ze zelf op het mes was gevallen, en dan, in het algemeen, dat ze zichzelf had neergestoken. En het meisje was het met haar eens. Doordringende wond, zelfs dieper, en de halsslagader zouden worden aangetast. Maar het was ons duidelijk dat de wond door een andere persoon was veroorzaakt. We hebben ter plekke een drukverband aangebracht, een infuus aangebracht en hem naar de afdeling gebracht, waar de chirurg de wond al had gewassen en gehecht.

Over het algemeen zijn er de afgelopen jaren meer uitdagingen geweest. Voorheen kon de telefoniste geen oproep van kinderen aannemen, of wanneer dronken mensen belden. Maar in de afgelopen drie jaar zijn de regels veranderd. Nu spelen we in op elke uitdaging. Er is meer werk voor artsen, maar minder artsen zelf. Mensen rennen naar Moskou voor een hoger salaris. Ik werk nu zo'n vijf jaar bij de ambulance, waarvan twee jaar alleen in ploegendienst. Alleen ik en de chauffeur. Als je de patiënt op een brancard moest dragen, moest je het aan familieleden of voorbijgangers vragen. Over het algemeen mag het ambulanceteam volgens de wet geen patiënten vervoeren. Patiënten zijn anders, en doktoren hebben in de regel ruggengraat."

De doktoren die in de ambulance werken, zijn bijzondere mensen. Voortdurend onderweg, en altijd op het hoogtepunt. Ze worden gebeld op het moment dat het niet meer mogelijk is om te wachten, wanneer alles in minuten wordt beslist en uitstel iemands leven kan kosten. Ze hadden naar een ander gebied van de geneeskunde kunnen gaan. Ze zouden meer verdienen en rustiger werken, zonder die stress. Over één ding zijn alle experts die we hebben geïnterviewd het eens: ze bedanken artsen zelden.

"Ik ging werken in een ambulance toen ik nog aan een medische school studeerde", zegt verpleegkundige Anton uit de Kaluga-regio. - Ja, dit is niet de stilste plek, maar dit is wat mij aantrekt. Altijd beweging, adrenaline. Als alle processen op het ambulancestation goed zijn georganiseerd, zoals de onze, is het een plezier om te werken. Ja, we horen vaak beledigingen van patiënten. Bedreigingen, klachten, maar dat hoort gewoon bij ons vak. Het doet me helemaal geen pijn. Ze zullen ons toch bellen, en wij komen ook helpen."

Anton had geluk, hij vierde het nieuwe jaar thuis. Hij nam het pas op de derde dag over en tegen die tijd waren er in de eerste twee dagen van dit jaar 260 oproepen geregistreerd op het onderstation. Dit zijn bijna dertig oproepen per ploeg per dag. Zodra Anton's collega's klaar waren met hun werk met de ene patiënt, reden ze naar de volgende, enzovoort, met af en toe een pauze van minuten om op adem te komen.

“Als er veel oproepen tegelijk zijn, beslist de coördinator naar wie hij de brigade eerst stuurt en naar wie hij later vertrekt”, vervolgt Anton. - Als het kind op de ene plaats geen erg hoge koorts heeft en op een andere plaats iemand bewusteloos ligt of er is een ongeluk gebeurd, dan worden we natuurlijk eerst gestuurd naar de plek waar noodhulp nodig is. Het komt voor dat als de coördinator het moeilijk vindt, hij overleg pleegt met de teamarts en hij al een beslissing neemt, geleid door de beschreven symptomen."

Alle ambulancemedewerkers zeggen hetzelfde: voor hen is de vakantie niet anders dan de rest van de dagen. Ze hebben elke dag een ‘vakantie’ en het nieuwe jaar is een normale werkdag als je dienst erop valt. En doktoren (over de hele wereld trouwens) zijn van mening dat als ze een stille, rustige verandering willen, het integendeel buitengewoon moeilijk zal zijn. Dus als je een bekende spoedarts wilt opvrolijken, wens hem dan gewoon veel succes.