Wat U Moet Weten Over Nosocomiale Hiv-infectie?

2023 Auteur: Abraham Higgins | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-07-31 03:46

Wat u moet weten over nosocomiale hiv-infectie?

Het Moscow Regional AIDS Centre heeft aangekondigd dat een kind met hiv is geïnfecteerd via een glazen capillair voor het afnemen van bloed uit een vinger. In andere regio's van het land worden verschillende gevallen van nosocomiale infectieoverdracht geregistreerd. Het hoofd van het Federaal Centrum voor de strijd tegen aids, Academicus Vadim Pokrovsky

Academicus Vadim Pokrovsky sprak over waarom er nog steeds een mogelijkheid is om hiv op te lopen in het ziekenhuis. Foto: the-village.ru /

In maart werd in de regio Moskou voor het eerst in Rusland het gebruik van herbruikbare glazen capillairen voor het afnemen van bloed uit een vinger verboden. Dit gebeurde nadat het regionale aids-centrum met een capillair het verband tussen de nosocomiale infectie van een kind met HIV-infectie had kunnen aantonen. Diverse gevallen van infectieoverdracht via niet-steriele instrumenten worden ook geregistreerd in andere regio's van het land. Vadim Pokrovsky, academicus van de Russische Academie van Wetenschappen, vertelde MedNovosti waarom er nog steeds een kans is om hiv op te lopen in het ziekenhuis en wat er nodig is om het tot nul te brengen.

Volgens Rospotrebnadzor werden in 2007-2014 in Rusland (exclusief gevallen van infectie door bloedtransfusie) 20 gevallen van HIV-infectie geregistreerd in ziekenhuizen. Bij 14 van hen raakten kinderen gewond. Kunnen deze gegevens als volledig worden beschouwd?

- Wat betreft de kinderen, ik denk het wel. In principe worden alle gevallen van nosocomiale HIV-infectie geregistreerd bij kinderen. Dit komt omdat, gezien de multifactoriële aard van HIV-overdracht, het veel moeilijker is om nosocomiale infectie aan te tonen bij volwassenen dan bij kinderen. Bij het onderzoeken van gevallen waarbij volwassenen betrokken zijn, is het erg moeilijk om seksuele overdracht of drugsgebruik uit te sluiten. Daarom worden ze allemaal automatisch aan deze factoren toegeschreven. En kinderen hebben dergelijke risicofactoren niet. En als de moeder van het kind gezond is, ontstaat onmiddellijk het vermoeden van nosocomiale infectie. Maar de aanwezigheid van gevallen van infectie bij kinderen vertelt ons dat ze onder volwassenen zijn. We kunnen ze eenvoudigweg niet identificeren.

{# vrez.59282}

De eerste noodsituatie die het hele land schokte, vond 25 jaar geleden plaats, toen mensen nog maar weinig van hiv afwisten. Daarna lijkt het erop dat de situatie onder controle is genomen. Maar, zoals later bleek, niet lang. Wat is er gebeurd?

- De uitbraak van nosocomiale HIV-infectie, die we in 1989 konden ontdekken, begon in Elista en verspreidde zich vervolgens naar Rostov en Volgograd. Toen leden 200 kinderen. Daarna waren de doktoren erg bang. En in het land waren er gedurende 15 jaar geen gevallen van infectie die verband hielden met het verstrekken van medische zorg. En toen veranderde een generatie van medisch personeel, andere mensen kwamen en begon laksheid. Bovendien stopten onze media met praten over hiv-infectie. Integendeel, er waren continu zegevierende berichten dat de verspreiding van hiv in ons land alleen maar afneemt.

Lees meer: HIV gedetecteerd bij een miljoen Russen

Een miljoen Russen zijn besmet met hiv. Het hoofd van het Federaal Wetenschappelijk en Methodologisch Centrum voor de Preventie en Bestrijding van AIDS van het Centraal Onderzoeksinstituut voor Epidemiologie van Rospotrebnadzor, Vadim Pokrovsky, zei dat `` op 20 januari de databank over HIV-positieve burgers van Rusland, gevestigd in het Federaal Wetenschappelijk en Methodologisch Centrum voor de Preventie en Bestrijding van AIDS, officieel introduceerde de miljoenste patiënt met hiv”.

En hier is het resultaat: het aantal hiv-geïnfecteerde mensen in het land neemt dramatisch toe en de alertheid neemt af. Daarom dring ik er bij onze artsen sterk op aan om de controle over alle parenterale procedures te versterken. Dit is de enige manier om het maximale aantal infecties te vermijden. Zeker als het gaat om kinderen die, in tegenstelling tot volwassenen, niet kunnen merken dat ze met een niet-steriele spuit worden ingespoten en een opmerking maken.

Maar nu worden wegwerpspuiten bijna universeel gebruikt

- Het is helemaal niet nodig om alleen wegwerpinstrumenten te gebruiken. Het belangrijkste is dat alle desinfectieregels worden gevolgd. Bovendien zijn plastic injectiespuiten eigenlijk niet wegwerpbaar. Je kunt ze meerdere keren gebruiken, maar je kunt ze niet steriliseren - ze zullen smelten. Daarom bleek dat plastic gereedschappen het probleem niet fundamenteel oplosten. Het kwam op het punt van belachelijkheid: ergens in de jaren 90 ontving ik een brief waarvan de auteur verontwaardigd was over het feit dat plastic spuiten niet kunnen worden gesteriliseerd, omdat ze bij verhitting onmiddellijk vervormen. De verwoesting zit dus niet in de spuiten, maar in de koppen.

{# vrez.59283}

Naast spuiten zijn er andere hulpmiddelen, en deze zijn niet allemaal wegwerpbaar

- Er is. Dezelfde capillaire buisjes zijn verkrijgbaar in glas en kunststof. Maar voor herbruikbaar zijn er sterilisatieregels. Overigens zijn deze buisjes op zichzelf minder gevaarlijk in termen van overdracht van infectie, alle gevallen van overdracht van infectie worden voornamelijk geassocieerd met injecties. Feit is dat de buisjes alleen bloed opvangen dat uit de vinger stroomt. Snijwonden zijn over het algemeen minder gevaarlijk, omdat er bloed naar buiten stroomt en zelf een bepaalde beschermende rol speelt. En bij prikwonden stroomt er geen bloed en bij injectie met een niet-steriele spuit wordt het infectieuze materiaal naar binnen gebracht. Daarom zijn de injectiespuiten die werden gebruikt om een persoon met hiv of hepatitis te injecteren zo gevaarlijk.

Lees meer: Het gebruik van glazen capillairen voor bloedafname was verboden in de regio Moskou

Sinds 4 maart 2016 is het in opdracht van Nina Suslonova, minister van Volksgezondheid van de regio Moskou, verboden om de glazen capillairen van Panchenkov in de regio Moskou te gebruiken.

Er werd ooit veel gepraat over infectie door tandheelkundige instrumenten. Toegegeven, het ging over hepatitis

- Een dergelijke infectie kan ook niet worden ontkend, het is heel goed mogelijk als de gebruikte tool niet verandert. Bovendien is het hepatitis B-virus resistenter dan hiv. Maar ik ken geen enkel geval van hiv-infectie in de wereld door de schuld van een tandarts dat kan worden bewezen.

Maar als zelfs een wegwerptoolkit geen garantie biedt tegen infectie, hoe kan dit probleem dan worden opgelost?

“We maken een ernstige fout als we de term" wegwerpgereedschapskist "gebruiken. We hebben een zelfvernietigende toolkit nodig. Of een die na eenmalig gebruik op slot gaat, zodat deze niet opnieuw kan worden gebruikt (bijvoorbeeld als een spuit verstopt raakt). Dergelijke spuiten zijn al over de hele wereld verkrijgbaar. In het Engels worden ze zelfvernietiging genoemd.

En veel van onze binnenlandse uitvinders hebben mij hun voorstellen gestuurd. Maar zo'n toolkit kost iets meer in de productie, en de industrie heeft geen haast om het te introduceren totdat er een overeenkomstig bevel van onze toezichthoudende autoriteiten is. Maar ik denk dat het moet gebeuren en geleidelijk over de jaren heen moet gaan naar tools die niet twee keer kunnen worden gebruikt.

{# vrez.59284}

Naast gereedschap zijn er ook de handen van doktoren. Het is niet ongebruikelijk om te zien hoe de procedureverpleegkundigen, die met handschoenen werken, deze niet verwisselen na het wisselen van de patiënt, in het beste geval spoelen ze af onder de kraan

- Dit is beslist een overtreding. En dergelijke schendingen moeten worden bestreden. De sanitaire dienst kan niet alles volgen. Daarom blijft het op het geweten van gezondheidswerkers en de waakzaamheid van de patiënten zelf, die een opmerking moeten maken als er naar hun mening iets verkeerd wordt gedaan. Het is natuurlijk erg belangrijk om uzelf te beschermen voor gezondheidswerkers. Maar toch, hun plicht is allereerst om patiënten te beschermen.

Tijdens een recente bespreking van een ontwerp-hiv-strategie van de overheid, maakten sommigen bezwaar tegen het uitbreiden van verplichte hiv-tests. Dit wordt gemotiveerd door het feit dat de staat tekent bij afwezigheid van een systeem om de patiënt te beschermen tegen infectie bij het uitvoeren van invasieve interventies. Tegelijkertijd moet het ervoor zorgen dat het biomateriaal van de ene patiënt in geen geval bij een andere patiënt of arts terecht kan

- Verwar deze dingen niet. Populatietesten worden gedaan voor een vroege diagnose, niet om artsen en andere patiënten te beschermen tegen HIV-infectie in het ziekenhuis. Bovendien is een van de redenen voor nosocomiale uitbraken dat artsen denken dat patiënten met een hiv-infectie ergens in aids-centra of gespecialiseerde ziekenhuizen zijn. En zulke patiënten kunnen er niet bij in de gynaecologie of chirurgie.

We nemen nu geen mensen op voor een operatie zonder bewijs van afwezigheid van HIV-infectie. En ze vragen om dit certificaat van een oude man die al 30 jaar niet aan seks heeft gedacht - anders nemen we het niet voor een hartbypassoperatie. We hebben dergelijke tests echt niet nodig. Het moet worden uitgevoerd onder die groepen waar de infectie het meest voorkomt, en dit zijn nu mensen van 25 tot 40 jaar. Het niveau van hiv-infectie onder seksueel actieve volwassenen is nu erg hoog en bereikt 2%. Dit betekent dat iedereen in zijn eigen bed met hiv-infectie te maken kan krijgen.